لازم

لازم الأبنودى يعرف
إن مصر ( ف ) كل يوم بتجيب غلابة
و إنى ممنوع م الكتابة
وإن خبازة العجين
عمّالة تخبز للديابة
وإننا إتقدمنا فى فنون الخطابة
وإننا طوّرنا من شكل الربابة
وإننا حرّرنا طابا من الكلاب
وإن كل الناس بتستنظر دياب
وإن ناب الكلمة حامى
زى سكينة الحرامى
وإن أنا شفته ف منامى
بتوب سماوى
كان بيهتف
ريح مقام الزعبلاوى بصوت أجشّ
لازم الأبنودى يعرف
إن فى شاعر مفشّ
وإن فى شاعر بمليون ألف وشّ
وإن فى شاعر بطعم المشّ
حادق ع النفوخ
وإن فى شاعر بيهتف للبنادق
وإن فى شاعر صاروخ
وإن فى شاعر كما البتروخ مزلقم
وإن فى شاعر مدلقم
وإن فى شاعر
يقول الكلمة علقم فى السياسة
لازم الأبنودى يعرف
إن راس الناس بتغلى من الكياسة
وإن قلب الناس حنيّن
وإن شعر الناس ماهوش محتاج مزيّن
وإن نبض الناس مبيّن كل حاجة
الفقير فى الشعب مش محتاج ديباجة
الفقير فى الشعب
مش محتاج خواجة بجوز مخالب
المعادلات كلها سالب × سالب
والدماغ جواها قالب طوب بيهبد فى القوالب
والمطالب مش بسيطة
فوضونا الطيبين نرسم لهم
جوّا الورق أحلام عبيطة
فوضونا الطيبين نرسم لهم
على أى حيطة شراع وحاوى
فوضونا ندوس على ديول البلاوى
لازم الأبنودى يعرف
إن أنا شفته ف منامى
بتوب سماوى
وإنه كان لابس وناوى
لازم الأبنودى يعرف
إن كان فى الحلم ناس
بتقول حكاوى
وإنه كان قاعد فى ريح سيدنا القناوى
وإنه شاف فى الحلم
جوز بتّاوى فى إيدين العيال
لازم الأبنودى يعرف
إن كل الطيبين عدّوا الكنال
وإن كل الطيبين ركبوا المحال
وإنه كان لازم يقف ويقول .... وقال
وإنه كان لازم يقف
يضحك قبال وشّ البيوت
وإنه كان لازم يشاور
بالشمال ع الإخطبوط
وإنه كان لازم
يقول الشعر فى الزمن / السكوت
و إنه كان لازم يهاتى بأعلى صوت
وإنه كان لازم يفوت
وإنه لازم
يبتدى يحفظ فى سورة العنكبوت