كلام أخضر سعيد حامد شحاته
عااااااااااااااش سيادته
عاش سيادته حامى بيتنا وبوّابتنا وزارع الصبّار فى غيطنا وجامع الخوف من حارتنا وكاتب اسمه ف كرّاستنا وتلاجتنا وأنبوبتنا ولمّا نبرد دفّايتنا وطفّاشتنا وصُفّارتنا ودبابتنا وقنبلتنا وف المحافل أنتيكيتنا ومنقلتنا وأستيكتنا ودافن الناس فى زبالتنا وف المعارك زبّالتنا ورابط الموت فى بيادتنا وكلّنا بنبوس بيادته عاااااااااااااش سيادته رايه حُرّه وقلب حامى وفارس الصفّ الأمامى وضحكه فى جبين الحرامى وسامى من عرق التسامى وزينة الناس فى الأسامى ودمعتى ف وقت ابتسامى وموتى فى كتابتى ومنامى وآيتى فى سجودى وقيامى وتمرتى ف أيام صيامى وكلمتى الصامده ف كلامى ونامى يا أمّ شهيدنا نامى وكل شيء ماشى بإرادته عاااااااااااااش سيادته حلم فى وشوش الديابه وسيف على رقاب الغلابه ونكته معجونه بكآبه وطابا جَتْ ... وماجَتْش طابا وشيخ وقف يضحك لبابا وكدّابين نازلين كتابه وبلطجه وأنجاس وغابه وكلب هايج فى الزغابه وكام سؤال ومافيش إجابه وإيد بتضغط ع الربابه وشعب منزوع الإثابه وناس بتاكل بالإنابه وناس بتتحامى ف خرابه وناس بتحكمنا بقنابه ...
تعليقات